Kunstvormen die de negatieve impact van ons consumptiegedrag op het klimaat aan de kaak stellen, streven ernaar om door vernieuwde perceptie en attitudewijziging een deel van de oplossing te zijn. Maar wat is nu precies de impact van zo’n kunstwerk? De vraag is niet alleen hoeveel energie, water, enz. er nodig is om het materiaal te produceren of hoeveel CO2 er vrij komt bij transport. De echte kernvraag is de zoektocht naar het netto resultaat.
Door te werken met restmaterialen tonen mijn robotten niet alleen dat we anders moeten omgaan met grondstoffen maar ook dat materiaal een holistische verhouding heeft met het globale klimaat. Onze perceptie naar schoonheid en waarde zijn verbonden aan de intrinsieke eigenschappen van de 'bouwstenen' en als we als soort willen overleven zullen we daar verandering in moeten brengen. Er zijn nu eenmaal dingen die we ons niet langer kunnen veroorloven maar schoonheid is niet gebonden aan geld, attitudes zijn alleen hardnekkige leerlingen.
